İLK-SON
Yarından önceydi
Sen saçları yağmur görmüş Güneş sonrası toprak toprak kokan Kurşun rengi teninle Bedenimde saf tutan timsâl... Devrimci ellerinle yudumlarken İnce belli bardaktan çayını... Sigaramın yanışını nasıl da görürdüm gözlerinde Duman dumandı bakışların... Yarından önceydi Oturtmuşuz kendimiz dışında ne varsa Kuytu köşelere Salt bakışlar kalmış tahta masalarda Bir de attığımız çentikler isimlerde... Bugünden yarına Ne hâl-hevesle birleşirdi nefesler İnsanlık tahtının yerle bir olduğu Taht etmiştik kendimize tahtadan iskemleyi Nasıl da mahcuptu masadaki gazoz şişeleri... Sıkılgan bir havada Nasıl da yağmur iniyordu kapkara.. Geleceğin tadını, Geçmişin acısını Unutmak istercesine... |