VURGUN
I.
vurgunum... kuşluk vakti yüreğinde bir yangın an ı bir evren tutulması bir idam sehpası... II. vurulmuşum bedenimin tam orta yerinden sorgulayın... III. bir masalın en şehvetli an ı çocuk çığlığı ananın amansız ağıdı gözlerin... IV. vurulmuşum... sorgulayın... belki çıkmam sabaha... V. yazgım bir soğuk savaş bir köksüz ağaç bir görülmemiş ruya... VI. sorgulayın... mıh gibi yedi kurşun tutuksuz ellerimin en baba hali şimdi uçurumlar ne çok sevda sebepsiz gidişlere sorgulayın şimdi belki çıkmam sabaha... Dilek SOYSAL |
VII.
ve fakat..
yinede kadının yüreğinden d/üşüyordu..adamın kaburga kemiklerinde sakladığı gezgin
ve hiç bir düş/aldırmıyordu karın yağışına ki kadının söylediği son söz kalıyordu
geriye/herşeyden öncesi ve sonrası..suçu yoktu taşın canı kırılıyordu delice vurgunluğunda..
(...)
sevgimle..
eksik susmalar tarafından 12/6/2012 9:44:54 AM zamanında düzenlenmiştir.