Faruk Luis Bilgin*e...

gecedir o yer, gecedir
ayışığına çıkmaz sokaktan geldin işte..
geldin, bir elinde sonbahar bileti
saçlarını anadolu*ya doğru tarıyor bir elin
bir elini meydan kahvesinde bırakmışsın
gazete okumayanlar açıp 
okusunlar diye yapmışsın bunu
bozbulanık izler dokunmuş kapılara bir elin
belli ki vedalaşmaktan korkuyor hâlâ



bir elin sarayburnu*dur senin
kuşlarını yük verirken gemilere
gülhane parkını gösteriyor bir elin
aslan heykellerine atılsın için gösteriyor onu
anılar mangası dizilmiş avucunda
ateşağası*dır bir elin
mektup yazar akşamüstleri
kelimeleri yarımdır ve gül gri..



geldin işte, bir elinde ingilizce notları
babana vermek için çekilmiş kulağın
bir elin de bilinsin istiyor
ömrünü dönsün diye geriye
hep matematik çalıştığını



bir elin tranvay durağında saattir çünkü
yalnız geç kalmaktadır hep beklenen..
şu bir elin değil miydi,
bütün parmaklarından
beyazıtlı ağaçlara asılan ?
sonra vurulan kerbela
çıkarken karaköy yokuşunu..


abi mendil diyen kız olurdu
bir elin bazen
kemanımın kopan yayı mesela..
üşüyorum bir elinin
otuz yıldır köprüde hışırdıyan
bayrak gibi üşüdüğüne
bir elin çocuktur çünkü
annesinden ayrı


gittin işte..


en iyi ellerini seviyorum
hiç özlemiyorum ellerini..


Devin Karaca