SEVDA ÖKSÜZ ŞEHRİMDEÖksüz bir gece Dolaşıyor kör bir adam ay ışığı dolmuş nefesi I Tamda şimdi Kaçışıyor gölgeler Issız ve yalnız sokaklarım Sevda tutsak II Siniyor tenha Kimsenin umurunda değil Kimse de benim Sevda kör III Gölgeler sayıyorum Issız ve yalnız sokaklar Ve çığlık koptu kopacak Sevda yitik IV Ter içinde Damla, damla bir beden İşte şimdi Çığlık çığlığa sevda IV Ağlayan çocuklar Ürken kadınlar Sevda kirli Sevda leş olmuş bu şehirde Umurunda değilim kimsenin Kimse de benim… Dokuz ağustos iki bin yedi Erdoğan Ateş |
birbirini bulamayan iki ırmak yatağı
ve yağmurun camlarda bıraktığı
jilet kesiği su yolları gibiyim şimdi
bir cinayet dolaşıyor ki parmaklarımda öyle kalleş
ne zaman yokluğuna açsam gözlerimi
ellerim şairliğimi ispiyonluyor kağıtlara
sabıka kayıtlarının arasında jurnallenmiş bir adam
bulut yüzlü... gök yüzlü... yağmur yüzlü
yazsam hiçbir şiire sığmaz
yazmasam ellerimde kalır hüznü