KORLU SEGÂH FASLIYLA
Kalın perdelerini indir artık gözünden
Korlu segâh faslıyla beni gör şafaklarda Aşkımın nefesleri ayrılmasın közünden Korlu segâh faslıyla beni ör şafaklarda Nazarlar hiç değmesin seherin kuşlarına Ağrıları çizdirme kor keman kaşlarına Yazlarını hep şâd et, hâr dökme kışlarına Korlu segâh faslıyla beni ser şafaklarda Neylerin nefesine girmesin kasvetlerin Sazların mızrabında yanmasın cinnetlerin O kızıl dudağında tütmesin hasretlerin Korlu segâh faslıyla beni dür şafaklarda Pervâne’nin döşünde uyansın menekşeler Zamana dökülürken kapansın endişeler Ellerinin ucunda ihyâ olsun neşeler Korlu segâh faslıyla beni der şafaklarda |
Zamana dökülürken kapansın endişeler
Ellerinin ucunda ihyâ olsun neşeler
Korlu segâh faslıyla beni der şafaklarda
Çok güzel bir şiirdi okuduğum.
Segah denilince Münir Nurettin Üstadın Dönülmez Akşamı gelir akla... siz segah la sabahı buluşturmuşsunuz ki harika olmuş...
tebrik ederim.
Selam ve saygı ile.