Yangının ortasında felaket içindeyim;
Dillerim mayhoş olmuş, sevdayı süzemiyor.
Güllerin bağlarında melanet içindeyim;
Bülbülüm sükût etmiş, muradı sezemiyor.

Titreyen gözlerime yalan perdesi indi,
Gecenin yıldızları kor yaşlarıyla söndü,
Etrafımda şeytanlar cirit atarak döndü,
Yaralı olan kalbim, nefsimi büzemiyor.

Lokman Hekim gelmiyor, cefa yüklü hastayım,
Aşk kadehi yerine zehir dolu tastayım,
Huzur bana yetişmez, hemen her gün yastayım,
Mehtabım hislerime nurları dizemiyor.

Yüreğim kan ağlıyor Sultan’ın öncesinde,
Ellerim iplik iplik yangının hecesinde,
Saadetim titremez rindanlar gecesinde,
Kasideler gönlümüm hevesle çizemiyor.

Bağrı yanık Pervane şimdi oluyor yetim,
Aşkın ızdırabından soluyor mevsim mevsim,
Her an kor ateşiyle ağlarken sicim sicim,
Hüsranım bağlarımı bir türlü çözemiyor.