Anlamsız Şiir 1/2
kafam yine hülyalı ve şaşkın
ceplerim borçtan tıkalı tırnaklarım çok uzadı oysa artık gitar çalamıyorum ve uykusuzluğumdan her gün biraz daha zor uyanıyorum bütün herşey terse döndü herkes uyurken düşünüp yaşarken ölüme yatıyorum yokolmanın hazmı zor oysa hedonist olmak istiyorum ve bir türlü beceremiyorum tutsak olmaya şartlanmış özgür köpekler kuzenini sokan sevimli örümcekler kabuğunu fırlatıp atmış isyankar ve küstah bir kaplumbağa yavrusu determinist olmak ne anlama gelir kim bana bunu adam gibi açıklayabilir hırslıydım eskiden çok geride kaldı sevilesi bir şıllıkla şarkılar söylerdim yok hayır tatlı sevgili yanılıyorsun pencereden bakınca demirden bir parmaklık keşke sonsuz duvarlı bir hapishane olsa inan benimkisi tümüyle gönüllü tutsaklık |