5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1367
Okunma
Sessizce izliyorum yaşamın kıyısından
Kahrolası acı bir gülüş yapıştı dudaklarıma, dile geldi
Oy oy kendini aldatıyorsun dedi. Hem de hiç aldanmadığın kadar.
Aldatılmayı bir asa gibi ellerinde tutuyorsun.
Elinle bir savurabilsen herşeyi değiştireceğini sanıyorsun.
Bu yüzden aşığım dokunamadığın yalnızlığıma
Mutfak camımın pervazindaki kuşlara
Siyahı olmadığından gülün en kırmızısına
Yaşamın kıyısında izliyorum martıların ninnilerini
Sana dair nameler söylemeyecekler
Vefaları kendilerinden çok daha yüce...
Papatyaları ezmeden nasıl dokunulur bir güle
Bilmeyeceksin
Tutunduğun asa bahane
Çünkü sen hep kendini sevdin
Nurşen Yıldız/Gelsenkirchen (28/03/2010)
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz