karanlığın sesi
zihnim uyumayı reddediyor ama ya yorgun bedenim.
kolumu kıpırdatacak macalim bile yok. hızla geçen zaman sanki durdu duracak. kafamın içinde sürekli birşeyler var hayal mi ? rüya mı ? gerçek mi ? bilmiyorum... bilemiyorum... ve sesler... ve karanlık... karanlığın sesi... hep kulağımda her şeye rağmen sessizliğine karşı karanlığın... ve seviyorum seviyorum seviyorum karanlığı... |
Pekçok kötülükleri örttüğü gibi sanırım hüsranları da örtüyordur.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.