YA MÜEBBET YA ÖLÜM
İçimde bir ses boğuyor beni
Bir korkuya kapıldım ki Kurtuluşum yok, Bitmeyen sancılar sardı bedenimi Çekip çıksam kapıyı Gidecek yerim yok... Bir enkaz gibiyim deprem sonrası Yakılmış, yıkılmış bir harabeyim, Karanlık dört duvar sarar etrafımı Ya içinde vurgun, ya dışında darbeyim... Vicdanım ağlıyor bozuldu sükunetim Pişmanlık akar kanımdan Başlar esaretim, Bir tokat misali yüzüme iner Aynadan gördüğüm yüze, duyduğum nefretim... Silinmez gözlerimden Karanlık gölgeler İnleyen çığlıklar, dinmeyen tövbeler, Kendi zindanında kendine mahkum gibi Ya müebbet ya ölüm artık ne farkeder... 23:32__21.01.11 |
kutlarım sizi elinize saglık efendim nacizane cevap yazdım umarım üzmedim sizi