AŞKIN DİVANESİ
AŞKIN DİVANESİ
Had’de ‘ mim ’ Ahde ‘vefa’ Cana ‘minnet’ eyledim… Hû çekerek aslıma, Elde bâde Dilde leylâ Düştüm yollara… Zikrettim, Adının gönül lügatinde ilmini Tercümesi bozuk bir dilin hikmetini Yersiz kanayan heybetli gözleri Aşka asla yemin yere küllenmeyeni Bir bilsen sevgili, Bir anlayabilsen sermestliğimi… Aslından özüne derkenar olanı Ömründen ömür firar edeni Sudan uzak kalanı Susuz huzursuz olanı Nefse asi duranı Kulağı kör olanı Dili sağır olanı Ayniyle eyledim temaşa; Sebebi ezelden bellolanı; "Kâinatın aynasıyım Mademki ben bir insanım" Düştük zira Aşkın cengine, Sevdanın rengine, Hayalin zevkine, Hakikatin ehline, Hakk’ın tevekkülüne… Had’de ‘ mim’ eyledim Dal gibi büküldüm… |