KANSERLİ HÜCRE GİBİBugün,yine sensizliğin hüznü Doluyor, solduruyor ruhumu Kaç mevsim,geçti, kaç umut soldu Ben saymayı unuttum! Yine gözlerinin hasretiyle yarılanıyor ömrüm Bir bilsen,bir bilsen diyorum Sensiz eskiyen takvimler Ne kadar da acıtıyor,canımı Kaç sigara ard arda söndü parmaklarımda Dumanı ciğerlerimi parçalarken Kanserli hücre gibi dalıyordun içime |