*Vatan Borcu

’En büyük askerdin’ uğurlanırken
Davulla, zurnayla saldım ya oğlum.
Bin hüzün çökmüştü, elvedâ derken
Sanki, taş kesilip kaldım ya oğlum...

Analar, babalar, gözleri yaşlı,
Ellerde mendiller, bacı, kardaşlı...
Öyle coşkuluydu, dost, arkadaşlı
Burnuma kadar ben doldum ya oğlum...

Yeminine geldim, çakı gibiydin!
Yirmidört saf ayar, takı gibiydin.
Sen ki, gözlerimin akı gibiydin
Gözlerine bakıp, daldım ya oğlum...

’Vatan bekliyorum’ dedin ya bana,
Tarifsiz bir gurur verdin babana!
Ne yalan söyleyim, üstten tabana
Sevinçten ıpıslak oldum ya oğlum...

Dediler:’bak yine şehit var dağda! ’
Kalbim paramparça, vücûdum sağ da,
Rabbim, hâinlerin üstüne ağ da,
Kahret diye dua saldım ya oğlum! ..

’Anakuzuları’ geçtikçe bir, bir
Gönülden getirdim, ihlâsla tekbir.
Diken diken oldu, tenim Allah bir
Betim, benzim attı, soldum ya oğlum...

Terhisin yaklaştı, dinledim, duydum.
Unuttum takvimden kaç şafak saydım?
Öyle soğuk gün dü, titredim, buydum
Seni sapasağlam buldum ya oğlum...

’Her şey vatan için’ kurban olurum,
Vatana hizmeti, nâmus bilirim!
Çağrılsam göreve, yine gelirim
Sanma ki defterden sildim ya oğlum...

Antalya-2009/3

Halil Şakir Taşçıoğlu

"BİZİM ELLER" kitabı, memleket manzaraları bölümünden.