HİÇ İZ KALMADI SENDEN
*Hiç İz Kalmadı Senden
Esen o deli yeller, önüne kattı seni Ne varsa sana ait, sildi, süpürdü gitti. Titrek dudaklarından dökülen gül bûseni, Gözümden akan yaşlar, iz koymadan eritti... Ben, o deli yellerin, peşinden koşuyorum. Sen yoksun ya yanımda, temmuzda üşüyorum! Ne içirttin ki bana, devamlı düşüyorum? Yokluğun tuz buz etti, sokaklardan kürüttü... Rüzgâr ne yandan esse, aklıma düşüyorsun. İnceden bir ses duysam, sînemi deşiyorsun! Billâhi yalanım yok, kalbimde yaşıyorsun. Bu kara sevdân benim, ciğerimi çürüttü... Hiç iz kalmadı senden, bakıp ta yâd edecek. İçimde bin volkan var, hemen feryâd edecek! Söyler misin a güzel, kim beni şâd edecek? Hasretin mecnûn etti, sahrâlarda yürüttü... Antalya-2009/7 Halil Şakir Taşçıoğlu "BİZİM ELLER" kitabı, sevda manzaralarından... |
SAYGILARIMLA. . .