Senin adın aşk


Cennet kalabalığında yabancılık çekerken.
Şimdi aşk denen büyük ırmağın akışına bıraktım.
Bir yanımda hep sen vardın, kayboluşlarda.
Sonsuz ruhtan nefes üfledin bedenime....

Şah damarımda bir atma hissettim,
Bilinmezin kesilip eksilmeyen bilgisi,
Zahirim batındı, ahirim meçhul,
Yüzümü nereye çevirsem orada gördüm seni...

Aşktı bu yaşadıklarımın izahı yoktu,
Kendimi cennetin ilk sabahında hissettim,
Heyecanla nefesle kalbinden kopa kopa,
Sevdanın sarhoşluğu ile yüzümü yıkadım...

Gelişinle eksik cümleler tamamlandı,
Sessiz duran resim vücut buldu seninle,
Kelimelerle dokundun ruhumun zerrelerine,
Ölü olan benliğim, canlandı seninle..

Ruhum bir kervana katılıp yükünü aldı,
Önce kelimelerinle yandı kavruldu,
Cennet bulutlarının gölgesi düştü üstüme,
Kayda değmez et yığınından aşka dönüştüm ben...

FAtma Avcı (DENİZ)
31.03.2010