ÇOCUK DÜŞLERİMKüf kokulu zamanın bir demine karışan sensizlğimin Çığlıkları vuruyor yüreğimin tellerine Bir yalnızlık şarkısı mırıldanıyor kalbim Sesin yankılanıyor odamın duvarlarında Yüreğime çökmüş senli anılarımın dinmeyen çığlıkları yükseliyor Sensizliğimle gece yine bürünmüş o kasvetli matemine Bitmeyen bir özlemle sarılıyorum senli düşlerime Tüketiyor ömrümün yıllarını sensizlik Yoksun.! Nerdesin… Tüm göçmen kuşların kanatlarına seni iliştiriyorum Gittikleri diyarlardan bir selamını getirirler Yalnızlığımın zehir zemberek halini görürsün diye Gittikçe büyüyor özlemlerim Ve umut can veriyor son nefesinde. Yokluğunun yangınlarında külü savruldu çığlıklarımın Mutluluğum sonbahar seline karıştı Ne bir duyan oldu ne de sen geldin. Soluksuz bir yaşam düğümlendi boğazıma Hayallerim yok oldu Ve; Kalmadı senli çocuksu düşlerim… İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |
Hayallerim yok oldu
Ve;
Kalmadı senli çocuksu düşlerim…
hasret ve hüzün dolu
mükemmel bir şiir okudum efendim
Nefisti..
Teşekkürlerler Saygılarımla