EFENDİM
Gül bahçemize tikenler doldu gel efendim
Bahara hasret çiçekler soldu gel efendim Kanlı bir şafağa dolandı dondu zaman Her gece bir asır bitmez oldu gel efendim Bengisu yatağında kan ve irin akıyor Susuzların yüreği burkuldu gel efendim Aşk ve sevgiyle beslediğin toprak çöl oldu Açan güller rüzgara savruldu gel efendim Yörüngeden kaydı yıldızlar güneşe perde Kimse bilmez kim ne yapar n’oldu gel efendim Bahiradan müjdeler alır gibiyim her an Ufka dalan gözlerim yoruldu gel efendim Ne Eba Bekr,ne Ömer’i var devri zamanın Seninle var oldu senle kaldı gel efendim Gücü tükendi Kadir’in sabra yok tahammül Ruh kabuk bağladı ten soyuldu gel efendim ABDULKADİR YILDIZ |