Düş/emDost selam göndermiş tez gelsin demiş Alıp da başımı yollara düşem Herkes Leyla’sını almış oturmuş Mecnun değilim ki çöllere düşem Feleğin çemberi yağlı urganlı Şu benim yüreğim efkârlı gamlı Ariflerin yolu şanlı irfanlı Deli değilim ki dillere düşem Tohum ekmedim ki bostan bitirem Mahsulünü alıp hakka yetirem Bağban değilim ki bağda oturam Bülbülü şeydaya güllere düşem Yollar geçit vermez dosta ulaşam Kudretim yok zalimlerle güreşem Arı gibi her çiçeği dolaşam Gönül peteğinde ballara düşem Dosta varamadan yollarda kaldım Ozanca hülyalı efkâra daldım Eğleşmez yarayı ben dosttan aldım Ya ben daha nasıl hallere düşem Fevzi Cahit Ozanca/İzmir |
BİR ÖĞÜDÜM VARDIR SANA SÖYLEYEM
Bir öğüdüm vardır sana söyleyem,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Öğüdüm dinlersen manası budur,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Gelir senin ile güler de oynar,
Ardınca önünce ayıbın söyler,
Bir vakit gelince önüne çıkar,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Senin ile hüsnün bahçesin gezer,
Gönül aşk elinden satırlar yazar,
Ardınca önünce kuyular kazar,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Gelir senden önce yükseğe çıkar,
Gözlerinden kanlı yaşını döker,
Ayağın kayınca urganın çeker,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Pir Sultan Abdal'ım böyle söyledi,
İndi aşkın deryasını boyladı,
Bunu işlemeyen kula söyledi,
En iyi dostundan sakın sen seni.
Pir Sultan Abdal