kırkikindi yağmuru yağdı gözlerimden tuzlu ve kaynar sessizliğin gürültüsünü dinlerken kibritten yaptığım evleri yakasım var bu gece uykumu düşürdüm gamzemi aldırdım geriye beyazlamış kâkülüm kalmış dünden yadigâr
baş ucumda masal kitaplarımın kokusu yastığımda martıların beyaz kanat içleri penceremde uluyan köpekler ilk defa üşüyorum
kötülüğün üstüne şeker döksek bir de dile kemik yüreğe de kekik eksek
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Konflikt monolog şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Konflikt monolog şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hiç sevmediğim şey yorumcuların yorum altında başka kişinin sayfasından nerdeyse o kişinin eseri kadar eser eklemesi. bu bana ters gelir. saygımla. benim takip edeceğim kalemlerden birisiniz.
bir havarinin yankısına dürülmiş ahali renklerin cümbüşüne takılmış çocuk heybesi azize etekliğinde toplanmış hayat ey rengi bir olmayan toprağın lekesi gökyüzü ihtişamlı seman deşerse gülün kökünü alır elbet incirin ahını...
ve bekler gece eliyle kanlı belirsizlik kendin olmaktan çıkmış kendin olmamaya yitik...
Her insanın kendince sessizliği olur, üşüdüğü an olduğu gibi...Ve o sessizlik büyüdükçe içimizde, birini kaybederiz, kendimiz artık sözcüklerin o küçük, minik sırlarına saklanmışızdır...
Sözcükler biz aynı masalda yaşamaya başladığımızda fark ederiz ki, hayat çok kısa...
depresif kelamların şairi, giderek kuvvet kazanıyor kalemin. ve giderek daha bir poetika oluşturuyor dizelerin...
baş ucumda masal kitaplarımın kokusu**** yastığımda martıların beyaz kanat içleri penceremde uluyan köpekler ilk defa üşüyorum ---------------------------------------
neden bilmem ama bir şiirimi hatırladım satırlarını okurken; ve iyi de oldu eklerim belki yakın bir zaman
..........
yüzün sahaf çukuru gibi darbeli alnında, yüz sürülmedik kuzgunî hisler adın şiire oturmuş kene gibi dibe oturmuş mavna miyavlıyor sanki kalbinin ritmi biraz daha sabret Madam Bovary elbet göçer kuşlar yıkılır yakında bu Bolivar kompleksi bu enkaz da ebet bir gün uçar...