YolKalpten kalbe giden yol Gecer gözlerden Burnumda tütüyorsun Aldigim soluk ve nefeste Bulamiyorum kelimeler Tarif etmeye gözlerini Unutulmaz bakislarin Olmasada elimde bir resmi Avuturdum kendimi onunla Kalpten kalbe giden yolda Bitmesede hasretligin Belki olurdu bir teselli bana Sokaklar arasinda Oldum simdi sanki bir avere Gözlerin gözümün önünden Gitmiyor,yok ki baska bir care Yasiyorum tekrar,tekrar Böyle seni,hayalini Istiyorum,belkide bir gün Bulusturur bu yol bizi,ikimizi (Berlin,24.06.2006) Talat Özgen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |