sen
hep böyle bahar ol
dönmemecesine terketsin
suskunkuklarım
ömür deryasındaki
seyr-ü seferimi
belki bir onaran çıkar
yama tutmayan yüreğimi


sen
hep böyle bahar ol
asılsın dallarına
düş yosması dilekler
sulasın gülüşün
bir nehir edasıyla
acıya anayurt olmuş
güz kırığı bedenimi
ara sıra gülümse
sevmekle beslenen zavallılığıma
görmezden gelme beni


sen
hep böyle bahar ol
her sabah
şarkısını mırıldayan
toz dünyalı
bir kelebek edasıyla
kon yüreğime
gülümseyerek
söyle ölümün geldiğini
teslim al
doğarken emanet verdiğin
yaşamak elbisemi
yeşil derili yapraklara sar
can kırığı bedenimi
önce insanlığın sıratından geçir
ölümü öp sonra
bırak beni hayat


bırak beni









.............................z.ersoy