İstanbul Ağlıyor Ben Bakıyorum
gecenin ayazında düşler
dalga dalga vurunca sahile aşkın ayak izleri kum tanelerinde sevda ağlar ben bakarım yakamozlar çığlık çığlığa kaçışırken köşe bucak hercai hayaller kaybolur tuzlu sularda deniz ağlar ben bakarım yıldızlar kayar bir anda her geceden daha fazla yolunu kaybetmiş dalgın gözler dolanırken semada ve korkak duygular kalınca yarı yolda gök yüzü ağlar ben bakarım kırgın sessizlik gecenin siyahında üstü örtülmüş arzular sahil yolunda hayal kurup aşka susayanlar ve bir yanda özlem ateşiyle yananlar geceler ağlar ben bakarım geçmek bilmeyen zamanlar gizliden gizliye kanayan yaralar şehrin ışıklarında solanlar yaşanmışlık uğruna sefil yalanlar İstanbul ağlar ben bakarım İstanbul bakar ben ağlarım... |