Televizyonlar son volümüne kadar sabahtan evlerde açıktı,
Telefonlar kitlenmiş,korkusu paniği hala devam ediyordu,
Merkezi Kocaeli,Gölcük saat 3.02 richter 7.4’ü gösteriyordu,
Hala niye sarsılıyorduki bedenim ?
kapıya doğru yöneliyordum...




Kocaeli,Gölcük,Adapazarı,Yalova’da birdolu can kaybı ve hasar,
Ankara,İzmir bile hissetmiş, onbinleri geçmiş yaralılar vardı,
Onbeşbini aşkın ölüm azmıydı,binlece kurabiye gibi binaları,
Korku filmimi izliyorduk?
bu çok büyük acı birşeyler diyordu bize...



Bu acı birşeyleri vurguluyordu,binanın kurulacağı zemini haykırıp,
Yapı malzemelerini,çimentosunu,çelik çubuklarını,kolon,kirişini,
Çelik donatılarını,sismik yapı tarafından denetimsiz yükselen binalarını,
Ölüme çağrı değilmiydi?
malzemesinden çalıp,çürük zemindeki binaların..




Kolon kiriş birde kaldırmalar,bodrumdan yer kazanacağım diye,
Nekadar sakıncalıydı,ölüme davet açtılar,Japonya’daki yapılaşmalarsa,
Bizdekilere örnek olmalıydılar,kan kırmızı deprem kuşağında değilmiydi ki?
Dış görsellik yerine ,binalarımız çelik
kolonlarla tez, destek olmalıydılar...


Şu anda tarihi görsellik üzerine surlar dahil, Bursa’da yapılan çalışmalar,
Ve diğer deprem bölgesindeki illerimiz bu konu üzerine yoğunlaşmalıydılar,
Surlar,tarihi binalardan öncelikli şu bizim yaşadığımız çürük çarık binalarımız,
Bir an önce bakıma alınmalıydılar,
hemde biran önce ,bu çok çok önemli konuydu...