Kara hicran ağrıttı yüreğimi be vefalım!yosun ve tuz kokulu gece rüzgârı soluk yüzleri okşamakta suları usulca yaran kürek şıpırtısı gerilen iskormazların gıcırtısı eşliğinde................. bedenim; ölüm eksiriliğine kapılmış..................... özlem; en büyük düşman sensizliğe varlığını inkar edecek yokluk yokluğun ki var ile yok arasında muamma! nemli bir yağmur sıcağı İstanbul sokaklarında sahilde beceriksizce sana yürüyorum aşıkların gülen gözlerinde seni arıyorum................... söylenmediğim sözleri iğneliyorum eflatun bulutlara........................... yüreğim; ayaklarımı çoktan geçmiş bilesin vefalım................. duyumsadığım kaderin yoğun bir ıstıraba dönüşüyor yavaşca. içimden fısıldadım kendime......................... Marmara ; şiddetli lodosun ılık temasıyla kabarmakta ruhum; havada süzülen ak bir martı misali..................... İstanbula gece inmişken ayak parmaklarına kadar zifiri kara gözlerin belirlendi gökyüzünde Kız kulesi; avazı çıktığı kadar bağırmakta kan revan yüreğimde vuslatın ateşini biriktiriyorum yalnızlık suskun ve sessiz kuşatıyor sokakları..................... Ah! oyun bozan hicran hıçkırıklarımı yutkunduğum geceler şahit başını eğmeyen ayrılık ardına bile bakmayan hüzünü şimdi gece mısralarım seninle karıştı ............................. kara hicran ağrıttı yüreğimi be vefalım........................... 10/01/2011 gordion (gülözkan) |
İstanbul sokaklarında
sahilde beceriksizce sana yürüyorum
aşıkların gülen gözlerinde seni arıyorum...................
..sana 10 puan veriyorum çünkü yürüdün :)
ama çok güzel bir konu bu bence tebrik ederim.
sen yürümeyi becersende acemice, senin içindekiler anlatılmaya değer ve İstanbul İstanbul olacak ki senin yürürken ister acemice yürü ister profesyonelce duruşun bu güzel şiirle yeter.