Ayıplar seni bir çocuğun arzuhali
Karşı karşıya kaldığında, kendini bilmez çocuklar..
Kenar mahalle ve içimi burkan hergele çıkarmaları, Küçücük bir bedene giydirilir, kötü çocuk yakıştırılmaları.. Halbuki yakışmaz;sadece kendini bilmez büyükler... Kimsenin meyvesine dalmaz, etlisine sütlüsüne karışmaz... Kimseyle konuşmaz, içinde büyüttüğü düşleri, ve bir elmaşekerine paylaşmaz, misketlerini paylaştığı gibi yalnızlığını..., Yol yordam bilmez, kulağından çekildiği yere gider aklı... Saçları üç numara traşlı, gözünde titrek bir heves, Hayalleri kursağında, ayakkabısı boyasız.. Ayakları çıplak, tırnakları kırık, kalbi kırık... Şimdi neresinden tutarsan tut, tutarsızlık... Orhan AK |