Huzur,güneş altı buz..
Üç nokta bir silgi,düzelmemekte ısrar eden,dilimde telaffuz,
Karalamakta değil çözüm,acı gelir yaraya basılacak tuz. Otuz küsür çarpı ile biten yol,geçmeye emir kipli,lüzumsuz, Acemi bir terzi havasında günler,her iplik boş ve hayli dikişsiz.. Kayıt doğru sadece,seksen sonlarına ekli eşantiyon bir dokuz, Çok şey denildi,cevap iki kelime idi; ya yokum ya da yokuz. Medeti boş yere umduk,süt vermezdi bize,yırtınsakta ôküz, Bin büyük baş bin sorun vardı ve bende huzur: güneş altı eriyen buz.. |