YAYLADA RÜZGÂR...Geçtik İstanbul’u boydan boya Bir Pazar sabahı çıktık yola Gökyüzünü çınlatan çocuklar orda Verdik bir kasabada mola Başımızda bahar, içimiz dar mı dar Uzandık Karagöl Yaylasına Tepeden tırnağa çiçek ağaçlar Yerde serili yeşil bulutlar Meydan okuyan dağlar olduk Yamaçlarda koyunlar ve kuzular Rüzgarın ve güneşin şarkısında Yayla yemeğinde doyduk Şarkıyı kuşlardan dinledik Soluduk taze kekik kokusunu Suyu pınarından içtik Kente dönmekten vazgeçtik Mor çiçeklerle dolu kayalar Değmedi toprağa ayaklar Benzersiz çimden halılar Böyle yürüyüşü kim hatırlar Bin bir çiçekle dolu yamaçlar Alınan bir tanesi bahçede yaşar Sönen fermandır yaşayan dağlar Sizi bundan iyi kim karşılar Belpınar’da çocuk sıralarında çocuk Büyüdüğümüze defalarca pişman Bitmeyen öğrenmenin öğrencisi Hayatı öğrendiğimiz köydeki bir çocuk İsmet Evren 16.4.06 Pz.23:00 |