GÜNLERDEN SALI
Sen beni bırakıp da, gittiğin günden beri
Bir türlü kurumadı, gözümün yaşı, seli. Ansızın çıkıp gelsen, bir yerden bana geri Karşılaşınca o an, çıldırıp olsam deli. Dudağın tuzdan yakı, aşkın kor oldu bana Bir berceste dilimde, o da son sözüm sana Bu yalnızlık eşittir; bir bardak anasona Sensiz çalmıyor artık, sazımın ince teli. Yastığımın altında, hâtıraların gizli Nereye dönse başım, karşımda kömür gözlü Seni geç buldum ama, ne de kaybettim hızlı Al benden anıları, ver ona seher yeli. Hakiki seven gönül, paraya /pula tapmaz İki metrelik kefen bilki hedeften sapmaz Senin bu yaptığını yılan, çiyanlar yapmaz Tanrı’m affetse bile, ben affetmem o kulu. Takvimdeki yapraklar, düşerken ereğimden Sızılar dökülürken, burnumun direğinden Kırkın çıktı da hâlâ, çıkmadın yüreğimden Ölüm yıldönümündür, bu gün günlerden salı... ASİYE ALEV AKBOĞA |
Memet Zeki Ateş