Aşkın Has Süveyda'sı
açtı gönül bahçemde
Dertlerimin ilacı yaprağındaki emde Kafdağı’nı yurt tuttu nihan oldu didemden Hasretin adı odur şu kavrulan sinemde. Aşkın miladı oydu bağrımı yer yer oydu süveyda’dan sonra an tenden derimi soydu Bir Süveyda’dan önce bir süveyda’dan sonra Bırakıp gitmeseydi her nefesimiz toydu. Süveyda içimize süzüldü yavaş yavaş O gitti öksüz kaldık bastık bağrımıza taş Hep meserret bekledik bize sunduğu gamdı Gül nefesli zamanlar şimdi güllerle sırdaş. İçimizde bir yerde hâlâ onun sedası O periyle mümkündür ancak aşkın edası Uçlarda kanat çırpan bir çakır kuşudur o Gönlümüzün içinde aşkın has süveyda’sı Ankara, 07.01.2011 İ.K |