YALNIZ ADAMIN ÖLÜMÜDışarıda rüzgârın çığlıkları Bu bembeyaz şehrin sokaklarında yankılanıyor Sanki yüzlerce, binlerce insan ağlıyor Ne korkunç bir ses bu Allah’ım Bu tipi, bu fırtına Şimdi her şey ne kadar uzak bana Kaç gün oldu kar yağmaya başlayalı Ya bu yalnızlığım kaç asırdır benimle Dışarısı bembeyaz Bu evin içi kapkaranlık Rüzgârın sesi çığlık çığlık Çok soğuk Yalnızım, üşüyorum Donuyorum Biliyorum Ben artık ölüyorum Kim bilir kaç gün sonra bulacaklar cansız bedenimi Kar diz boyu, yollar bomboş Şehir ne kadar ıssız Rüzgârın sesi de olmasa Sağır olduğumu sanacağım Ne bir başka ses nede nefes var Bir de kalbimin atışlarını duyuyorum Gittikçe yavaşlıyor Artık parmaklarımı da hissetmiyorum Donuyorum Biliyorum Ben artık ölüyorum Neler geliyor aklıma neler, kimler Hayatıma girmiş çıkmış o insanlar Şu kar taneleri gibi Rüzgârın çığlığına kapılıp Cama çarpıp Eriyip giden şu kar taneleri gibi Öyle işte bir bir hepsi Ve Bu gece bir başka Alıştım dediğim, yalnızlık hissi Bu gece son gecem, biliyorum Donuyorum Kanım çekiliyor damarlarımdan Rüzgârın sesi nede ürkütücü Köpekler uluyor sanki boş sokaklarda Bu tipi ve bu fırtına Hayatın son gösterisi bana Biliyorum Ben ölüyorum Ne tuhaf Bir zamanlar gurur yapıp ağlayamadıklarıma Şimdi ağlamak geliyor içimden kana kana Geç kalmış gözyaşlarımı Öylece bırakmak istiyorum Galiba bu gözyaşları yıllardır Bu gece için saklanmış Ve isabet olmuş Çünkü biliyorum Yarın arkamdan gözyaşı döken hiç kimse olmayacak Bana, bir ben, ağlıyorum Yalnızlığım Seni bu soğuk ve karanlık dört duvar arasında Bir başına bırakıp, gidiyorum Yıllardır sakladığı gözyaşlarının yükünden Ağırlığından kurtulan gözkapaklarım kapanıyor Artık düşünceler de dondu beynimde Bu ne tatlı bir uyku Tüm bedenimi sarıyor Her şey ne kadar boş ve anlamsızmış Şimdi anlıyorum Hiç tatmadığım, tanımadığım bir huzur Ruhumu sarıyor Bu ne tatlı bir uyku böyle ah! Rüzgârın sesi de artık kulaklarıma işkence edemiyor Her şey sustu Her şey Hayır Hayır duyuyorum Bir anne ninni söylüyor Ağlayan bir bebeğin sesi geliyor Ve ben artık hiç üşümüyorum Baharı müjdeleyecek yine Güneşe gülümseyecek kardelenler Bu dünyaya yalnız gelmediler Kim bilir hangi sevdikleri Kimleri vardı bu hayatta Hepsi de bu sonu hak etmediler ya, yalnız ölenler… Gürsel İLERİ |
tebrikler ve de saygılarımla...halilşakir