Her Yıl On Sekiz Mart’ta
Her yıl
Her yıl On sekiz Mart’ta “Çanakkale içinde vurdular beni” diye Duyduğumda, o yüz binlerin O milyonların türküsünü İçimden bir şeyler kopar Gözlerim nemlenir Bu vatan uğruna Ölüme koşa koşa gidenlerin türküsüdür o Yürek ile dinlenir Her yıl On sekiz Mart’ta Gözümün önüne gelir Akın akın, çığlık çığlık Allah Allah nidaları Her yıl canlanır Çanakkale’nin o ölümsüz kahramanları Kiminin ardında, gözü yaşlı anaları Kimi bırakmıştır, henüz beşiğinde bebeleri Kimi bırakmıştır, eli kınalı taze gelinleri Ey! Büyük Allahım Hangi tarih yazmıştır Böyle bir vatan aşkıyla, ölüme gidenleri Her yıl On sekiz Mart’ta Patlar toplar, sağanak olur yağar kurşunlar Ortalık kan ile duman Ölüme koşar kınalı kuzular, yürekte iman Ah! O kopan kollar, bacaklar Lime lime, delik deşik, cansız bedenler Düştükçe gülleler, sağa sola savrulurlar Her yıl On sekiz Mart’ta Ölüme koşar kınalı kuzular Irmak olur, akar kanlar Gökten yere inmiştir tüm yıldızlar Şehittir, Mehmet’tir, Mehmetçik’tir onlar Her yıl On sekiz Mart’ta “Ben size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum!” diye haykırır Ata Hangi savaşta Ölüme bu kadar sevdalanmıştır canlar Toprak bile kıpkırmızı kan Gökyüzü ateş, duman, feryat, figan Hangi ulus yazmıştır, böyle bir destan Her yıl On sekiz Mart’ta Akın akın, boran boran Allah Allah nidaları Her yıl Her yıl On sekiz Mart’ta Canlanır, Çanakkale’nin ölümsüz kahramanları… Gürsel İLERİ |