İSİMSİZ BAHAR
Kurşunlandı uykular nice sensiz seherde.
Şeytana uyan zaman bir telaşla hızlandı. Uykuyu bölen çığlık canı teslim eder de Bu can gözlerde yandı gönüllerde közlendi. Her mevsim her zamanda hüzün açtı dallarım. İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım. Serap bile olsa da gönül çoraklarına Sen düşsen de içime canlansın tekrar dünyam. Sana mahkumdur bu can aşkın topraklarına Yağıver de yeşersin sana ait her rüyam. Ey görülmez gizli güç sevgi sarsın kollarım İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım. Yakamozda yıkandı tertemiz duygularım. Her bir yeni sevgili kirletti geri verdi. Ne kaderi ne şansı kendimi sorgularım Semadan gizli bir ses tek suçlusu sen derdi. Çözülmez yumak gibi kördüğümdür yollarım İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım. Gök yarıldı bir nida gönlüme düşüverdi Kaybolan baharları sunsan bana gizlerden. Küf tutmuş hazanlarım seninle sona erdi Seninle azat şimdi geçmişteki izlerden. Hazanlar giderekten belki diner sellerim İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım. 2 Nisan 2010 Bolu YORUMU İLE ŞİİRİMİ TACLANDIRAN SAYIN HAYRUNİSA ŞENEL-SİYAHGECEM’E TEŞEKKÜR EDERİM |