Seni Seviyoruz Anne...
Seni Seviyoruz Anne...
Dövülen dilin acisinda bin yil kalir agir bir yük gibi avuttur göksünde nisan sabahi Seni Seviyoruz Anne... mavi suskunlugunda ayrilik kalir ömrüne sabir kayip günlerin islak dudaklarinda Seni Seviyoruz Anne... diken egilmis acilarda serin bir özlem düser kulaclarima kiyilarda ihtilal gece eylemleri deniz vurur günü yüregime ah be der sahrabin rengi gözlerin Seni Seviyoruz Anne... ben dönerim gözlerinde anne bakir vakti susmus rüzgarin sesinde elin öpülmüs darda kalan ömrüne ayriligin yarasi kalir kis tonlarinda yasamin Seni Seviyoruz Anne... el deymemis sevginde yarali büyümüsüm anne kentlerin yoksul cocuklari dönüyor asil yerlerine yurt olmus anatopragina... A. Özenc Yasar |