YASEMEN KOKULU İZLERİMİ..
Sen hiç ölümü yaşadın mı yüreğinin derinlerinde
Devası olmayan bir sızı çöreklendi mi bedenine Yitirdin mi birgün apansız en sevdiğini Yaşamayan ne anlar eminim ki Aynalara baktığın zaman gördüğün sen değildin O’ nu aradın mı adım attığın her yerde Bazen kalabalık dolaştığın sokaklar Bazen bir bardak çayı paylaştığın mekanlar Görünmeyen bir sis perdesi aralanırken Ah o canım papatyalar, kırılan dallar Dünya fani... Her yoğunluk başladığın yere dönecektir evveli Oluk oluk akan çeşmeden bir avuç su içtiğin sevgili Dönmedi, dönmeyecek ki asla geri Hangi giden geri dönmüş ki O dönsün geri Ne kadar zor olsa da Değişmiyor ahvali Devam ediyor dünya dönmeye Mevsimler değişiyor Ağaçlar çiçek açıyor Acılar küllenmeye çalışıyor Unutulacak sanıyorsun besbelli Hele uzaklardan göremediysen O’nun son halini Anılarda iç yakan finalini Alın yazısı demekten başka çare kaldı mı İzlerde saklı kalan ah o hayali Sen hiç yaşarken canını kaybettin mi Tattın mı bu hisleri Kimdi , neyindi bu çok önemli Yaşarsın başkalarının acısını da Ateş düştüğü yeri yakıyor demek ki Dört elle sarılırken dünya işlerine Unutma, unutma bu sözlerimi Her anında sakladığım heceler büyüyorken benliğinde Sonrası olmayan anların mahkumiyeti Diyebilir misin acep, gitti, çektim çizgiyi Silebilir misin nefes nefes yaşadığın demleri Gözlerin yalan söyleyemez ki Görmezden gelmeye çalıştığın o yüreği Sandıklara kaldırılan o yaşlı mendiller misali Ezebilir misin o camdan kalbi Rüzgarlar fısıldarken onsuz kulağına tatlı melodiyi Sus pus olmuş akşamlar, onsuz da geçiyor zamanlar Diyemiyor duygular Demlerken sızıyı ah o ummanlar Kabullenemedğin feryatlar Vakit kime sinyal veriyor şimdi, olmayan sabahlar Arabaesk tarzım değil biliyorsun değil mi Ya kılıçtan keskin gerçekler, göklere uçanlar Bir gece vakti, aralanan perdenin silueti Dudak kıvırımlarında beliren tebessümde saklı hislerinin ta kendisi Dünya meşgalesi biter mi Kaybetmeden bul beni Yasemen kokulu izlerimi.... HAZAN.. |