Semasında parlayan tek bir yıldız görür,
Ve hiç sönmemesi için belki de dua eder.
Ne var ki, gün ışıdığında o da gizlenirken,
.............................
SEvginin ne zaman karşımıza çıkacağı belli olmaz .Ummadığımız bir anda çıkıverir karşımıza.Belki bir köşeden dalar gözlerimize belki bir ufuktan dogar gönlümüze..
Sevgi ile kalınız..Tebrikler...

sayfanızda güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar

Gönül ummanında insan özde kendiyle başbaşadır. Zaman olur, gece döner... Yalnız anların kimsesizliğinde dolunayın ışığı gibi bir gönlün ışığı bir an gelir geçer... Tutulmaz bir düş gibi geri yok olur gider. Sevginin gönüldeki o büyülü varlığı, yaşama gücü verir insana. "Sevilen ister tutsun elini, ister tutmasın."diye düşünürken onun gökteki yıldızla göz kırptığını görür ve "düşünüldüğünü" hisseder hislenerek...Yoktur ki aslında ezeli bir yalnızlık. Gönül, sevgisinin büyüklüğünü bağrına gömerken, sallayarak uyuttuğu özleminin uyuduğunu sanarak kendine sığınır gene.

Şiiriniz insanı duygu ötesi bir dünyaya götürdü... Gönül denilen ummanın en yalnız olduğu anlarda bile sevgi ile dolup yalnızlığı güzelleştirdiğini hissettirdiniz. Mutluluk sizinle olsun.

Yapmayın
Yazdığınız yazıdan çok müteesir oldum.Esefle okudum. Giderler ardına bile bakmazlar, zaten gideçceği de belliydi derken, lütfen kendinizi terk edilmiş gibi gösterip acındırmayınız.

Yazınız ne kadar doğruyu yansıtıyor. Siz onun için ne yaptınız ? o sizi ölesiye severken, sizi seven kalbine ne kadar değer verdiniz, sizi seven yüreği ne kadar yücelttiniz,
Sevdiğinize ne gibi sevgi ve nasıl bir sevgi sundunuz. Bayanlar Sevdimi sever hemde köle olur sevdiğine. Allah tan sonra eşine evletlarına sevdiklerine tapar. Gözünden sakınır kıskanır sevdiğini, kölesi olur. Erkekler nasıl sever, bahaneler yaratarakmı, geleceğini söyleyip oyalayaraktanmı? Maharet değildir vefasızlık, seven kalple oynamak, yüreği dağlamak yüreği yakmak.
Sevgi vefa ister . Yürek ister. Emek ister. Siz hangisini sundunuz da elinin tersi ile itti
söyler misiniz. Sevdiğiniz için ne yaptınız? Yanınamı gittiniz? önüne mutlulukmu sundunuz? bir dediğini ikimi etmediniz? Yedirip içirip, arkasını başınımı giydirdiniz? Size sevdiğini söyleyeni alıp evinize hanımı etini? başınıza taçmı etiniz?

YOKSA onu kandırıp gönülünüzümü eylendirdiniz. Canını mı yaktınız, Kalbinimi kırdınız, Hep göz yaşınımı döktünüz, o sizi canında can bilmişken, çok severken, sevdiğini söyleyip destanlar yazarken siz ne kadar duyarlı idiniz. Yoksa duyarsızmı kaldınız, işinize yarayana kadar konuşup, sonra paçavra gibi sümüğünüzü silip yere mi attınız, telefono yüzünemi kaptınız, içinizden sinsi sinsi gülüp mutluluğunuza mutlulukmu kattınız, kolundan tutup çamıuramı attınız,
Seven kadın mert ce sever. Yürekten sever. Kendine kadın densede, erkekce sever. Siz kendi yolunuza giderken onu nasıl yaraladığınızı, söylemeye gerek yok zaten biliyorsunuz dur, yorumlarda kafasına koymuşsa gider derken ben kendimi anlattım, onunla işim bitmişti zaten deyiniz lütfen. Minareyi çalan kılıfını hazırlarmış, İnsan kendini temize çıkaracak ya ardında gözü yaşlı bıraktığını karalar miş. Alınan ahlar, akan göz yaşları hiçbir zaman boşta kalmaz, gök yüzünde gideceği yere gitmiştir. Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste derler. değimli şair.
Yapmayın şair ..

İnsanlar hiç bir şey yapmadan, yapmış gibi olmayı tercih ediyorlar.ne ilginçtir ki sevgili şairim şiiri nizi okuyunca acaba empati kurup düşündünüzmü sevginiz, sevdanız için ne yaptınız aynı havayı tenefüs ettiğniz anlarda onun için ne yaptınız? sevgimi hep verdim ,karşılıksız sadece sevdim derken bu yeterlimiydi acaba ?sevgili SERA hanımın yorumuna sonuna kadar katılıyorum demek istiyorum .kutluyorum zor anlarınızda dahi şiir yazan yüreği selam ve saygılarımla...

ÖYKÜ TADINDA İŞLENMİŞ KISSADAN HİSSEYDİ DİZELERDE YANKILANANLAR.

kutlarım,
saygılar.

Bilmez ve anlamaz der usulca,
Rüzgârda yankılanır sesi ve yine yüreğine döner.
Acılarının onarımını zamana bırakır,
Ve zamanla sallayarak uyutur özlemlerini,
Tıpkı, yarım kalan aşklar gibi,
Tamamlanmamış şarkılar gibi...
Uzanan ellerindeki boşluk değildir,
Hesabında hesapsız kaldığı...
Bilir ki, veren el, alan elden üstündür.
Buruk bir boyun büküşün eşliğinde,
Adımların geri geri gidişi, bir hicretin başlangıcı,
Ve kendine dönüşün ta kendisidir.
Gözler yaşlı, Gönül yaslı da olsa...



ŞİİR GİBİ ŞİİRDİ,,YAZAN YÜREĞİ ALKIŞLIYORUM..

Sevmek.. Sevgi.. Sevilmek.. Elbet varoluş sebebi insanoğlunun.
Ne çok çeşidi var sevgi denilenin. Sadece aşk anlamında değildir elbet sevmek, sevgi. İnsanlar sana, sevgiye ulaşmak için didinir, çırpınır, diğerlerinin önünde koşar.. Azı da çoğu da zararlı olmayan tek varlıktır sevgi denilen.

Dedikten sonra..
Hemen her şiirde görür okuruz. Dikkatimi çeker.
Hep bilmedi, anlamadı, kıymet bilmedi, yok kendime yok yüreğime döndüm vs. vs. bir çok söz denir.
-Ki sizin 'Şiir'inizde de öyle. Şu satırda görüyoruz bunu, bu sitemi, isyanı, hüznü;
'Bilmez ve anlamaz der usulca,
Rüzgârda yankılanır sesi ve yine yüreğine döner.'

Madalyonun öbür yüzünden bakmak istiyorum izninizle.. Şöyle bir çevirip. Söz meclisten dışarı, şahsınıza münhasır değil elbet sözlerim, düşüncelerim.

Bilmez anlamaz denir de; Peki sormalı burda. Acaba bilmesi anlaması için ne yapılmıştır sevgiliye?
Seviyorum sözü her ne kadar güzel/özel olsa da. Demek yeter mi? Seviyorum dedi mi insan, hakkını vermeli. Nasıl mı? Bence, naçizane fikrim şudur:
Sözden ziyade icraata bakar, bakmalı insan. Salt seviyorum demekle sevmek olmaz çünkü. Şöyle ki: Düşünelim şimdi. Bir adam bir kadına seni seviyorum, özelsin, değerlisin, şu bu vs. vs. gibi çok söz diyor. Aşkını sevgisini gösterdi mi? Bu mudur? Kadın görmek ister sevildiğini. Sadece duymak değil. Nasıl olur bu? Arama, sorma, sevincinde üzüntüsünde paylaşma, vakitsizlikte vakit ayırma, yanında olma, yanına gitmek, gel demekle.
Seviyorum, eee? Farz-ı misal adam üç gün beşgün, bir hafta seviyorum ölüyorum dediği sevgilisini, sevdalandığını aramasın sormasın sonra kadın aradığında yahut görüştüklerinde ah canım ciğerim özledim, seni düşünüyorum, hep aklımdaydın desin.. Var mıdır böyle bir sevmek, sevgi? Düşünmez mi o sevgili, o kadın, yahu bu nasıl bir sevgidir. Kuru kuru lafta mı seviyor diye. Gerçekten sevse; nerdeyim, naparım, iyimiyim hayatta mıyım öldüm mü kaldım mı merak eder, arar sorar, varlığımı hatırlar, varlığını hatırlatır zaten. Zaten duramaz aramadan, görmeden demez mi, denmez mi böyle? Demezse vardır bence bir gariplik o sevgide beraberlikte zaten...

İcraat denilenden anlatmak istediğim bu. İster kadın, ister erkek olsun sözle söylenilenden ziyade yapılanlara bakar. Ona göre karar verir. Ona göre hayatını yönlendirir. Tabi bu benim nacizane görüşüm. Size ya da başkalarına uyar uymaz! Bilemem!

Çünkü bence; konu ne olursa olsun insan iyi bir konuşmacı olabilir. İyi bir yazar olabilir. İyi ikna eden olabilir. Konuya istinaden kendince nedenleri de sıralayabilir. Zor mudur? Düşünün kadın ya da adam birbirlerine hep desin ki; özledim, sen değerlisin sen farklısın, gelcem, gitcem, yapcam, etcem... vb.
Ya sonra? Sonrası? Hani yapıyor mu? Yaptı mı? Demeye diyor da, dediklerinin ardında mı? Tutmuş mu söylediklerini? Yapcam dediklerini yapmış mı? Sevgisini göstermek için demekten başka ne yapmış... Neyi ne kadar göstermiş? Bir sürü sorular sorar insan kendi kendine. Çünkü görmek ve söylenilenlerin icraa edilmesini bekler ister. Görmeyince de daha doğrusu gösterilmeyince de sevgili denilen yavaş yavaş uzaklaşır. Sonra da suçlu giden olur :)) Hiç düşünmez kalan, ben yeterince gösterdim mi sevdiğimi. Sevdim dedim ama, ne kadar yanında oldum, olmadım? Paylaşımlar yaklaştırır ya da uzaklaştırır insanları birbirine. İletişim denilen önemlidir. Olmazsa olmazıdır her ilişkinin. Ne kadar paylaştım, iletişimde oldum? Aslında giden bendim, böyle davranmakla.. Demez hiç, demez bunları... Ben yapsaydım, yeterince varlığımı hissettirseydim, hissettiğimi gösterseydim böyle mi olunurdu denilmez...
Hem yapılmaz, yapılmayıp hem de sonrasında karşısındaki, anlamadı, bilmedi, duymadı, görmedi olur nedense...

Beğeniyle okudum 'Şiir'inizi.

Daim olsun yüreğiniz/kaleminiz Sn. Şair.
Saygımla...

Bilir ki, veren el, alan elden üstündür.
Buruk bir boyun büküşün eşliğinde,
Adımların geri geri gidişi, bir hicretin başlangıcı,
Ve kendine dönüşün ta kendisidir.
Gözler yaşlı, Gönül yaslı da olsa...

Çok güzeldi, yüreğine sağlık
Kutlarım kaleminizi;

selam ve saygılarımla...

Sevdalar yalansız, riyasız ve çıkarsız olmalı artık günüzde böyle aşklar ve sevdalar çok az ya da parmakla sayılacak kadar az hüzünlüde olsa şiirdi, yazdıran yüreği ve usta kaleminizi kutlar saygılar sunarım hocam...



UMUT ve DOSTCA

Bilir ki, veren el, alan elden üstündür.
Buruk bir boyun büküşün eşliğinde,
Adımların geri geri gidişi, bir hicretin başlangıcı,
Ve kendine dönüşün ta kendisidir.
Gözler yaşlı, Gönül yaslı da olsa...
...Yalansız olmalı sevdalar karşılıklı olsa da olmasa da, üstünlük takvadadır..Çok seven hep kaybeden gibi görünse de..Kaybeden değer bilemeyendir...
Sevdayı bile hak edene vereceksin...Hüzünlüydü..Yaşlı gözlerle okudum.
Tebrikler..ESRA


vuslat05 tarafından 1/3/2011 10:45:38 PM zamanında düzenlenmiştir.

tebrik ederim harika bir siirdi yüregine saglik saygilar.

çok güzel şiirdi kutlarım
saygılar..

BOŞLUKTAKİ YÜREK
YALNIZ ADAM
AMA HİÇ KİMSE YALNIZ DEĞİLDİR
MUTLAKA O YÜREĞİ HİSSEDEN DÜŞÜNEN BİRİ VARDIR
DUYGULAR ÇOK İYİ İŞLENMİŞ
Yürek soğukluğunun yanında,
Zemheri ayazı nedir ki?
UMARIM YÜREKLER DONMASIN
AYAZ OLMASIN..
tüm sıcak günler, sıcak kalpler
sizinle olsun..
sevgilerimi yolluyorum...