SEVEBİLME KORKUSUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın gideceğim bu diyardan arkama bile bakmadan kimseye veda etmeden ne bir el sallayacağım ne de bir mendil olmayacak yanımda kimse yalnız geldim yalnız göçeceğim bitmeyecek sana sevgim orada da seveceğim olsa da sevebilme korkum seninle yeneceğim... yaşıyorum kederimi içimde, belli etmeden kimseye. bulmuyorum o gücü kendimde, korkuyorum yeniden sevmeye... anı yaşamak derdim hep, ertelemeden, olsa da bir kahve içimlik zamanı, tüketmeden. geçti yıllarım beklemekle, olmayanı sevmekle... saymadım ne kadar oldu gideli, bıraktığın yere dönmeyeli, hasret rüzgarları estikçe esti, yaktı bağrımı deldi geçti... unutmuşken düne dair her şeyi, duyduğumda gelişini, hatırladım sevdiklerimi... duruyor, Emirgan’daki köprü, eskimiş olsa da tahtaları. Porsuk bir başka akıyor, durgun, yeiste sanki, Yediler’e inat, dost bilinenlere nazire gibi... geldi Eryaman’dan bir ses, oldu bedenime nefes. yüzünde nur, ten(i) ipek, sanki, atılıyor aşkın temeli, başlıyor sevi, sevebilme korkusu olsa da içimde, yaşamak istiyorum seni yüreğimde... ne olur layık ol sevgime, bırakma hayallerimi yarım. ömrümüzün son deminde, yaşayalım bu aşkı doluca, tükenmeden nefes sayısı... Aydın 10 Mayıs 2014 Istanbul Tüm anneleri bu özel günde kutlar, sağlıklı ve mutlu bir ömür dilerim. Ahirete intakal eden annelerimizin de mekanları cennet olsun... |