YÂR
I
Ben Yâre; rayihası gül, cismi gül dediysem, mahbûb-u kibriyadandır. Senin de suret-i gülden, rayihâ-yi güldendir cismin ey Nebî, amenna. Lakin dîl gark olmuş nâr-ı sevdaya, gör ki yanmadadır çend kerre. Doğmadadır üstüme şems-i hubb, biçare-yi aczinim ya Hakk, verhemnâ! II Dest-i yârin güldendir, nûr saçar şems-i ayn’ı ağarır âsumanım Neylesin dîl, uhrevî cennet mekân? canan var a sultanım. Ağûş-u cananımın bedeldir kâinâta, neyleyim İrem bağın. Neyleyim hûri, neyleyim melek, peri? zira yâran var a sultanım. III Ey yâr; arşım, azmanım, lebleri fermanım sevgili Şecere-yi gülden elleri derdime dermanım sevgili Cümle kâinât hayrandır hayran olunası Mevlâ’ya Ben ise hem sana, hem Mevlâ’ya hayranım sevgili. |
Ey yâr; arşım, azmanım, lebleri fermanım sevgili
Şecere-yi gülden elleri derdime dermanım sevgili
Cümle kâinât hayrandır hayran olunası Mevlâ’ya
Ben ise hem sana, hem Mevlâ’ya hayranım sevgili
....
Gönlünüze sağlık.Kaliteli ve hoş bir şiir...