Bu işte
Apr,21/04
Bu işte, Bu! Döngü bu Süreç bu! Aşk şiirleriyle Başladım yazmaya İlk... Azdılar, Yaşanılasıydı Hep Yazınılasından Aşk... Acı şiirlerine geldi sıra, Çoktular... Derin nefesler arasında, Gözyaşı molalarıyla Yazıldılar... Sorgulama şiirleri vardı sırada. Derin, Kaygılı, Uzun... Sağaltmaya geçene dek! “Ben” şiirlerinin sırası artık gelmişti. Sağaltılıyordu Yürek Sarılıyordu yaralar Tek tek... Derken... Nerden çıktı bu hasret? Şiirlerim artık Özlenen bir erkek... Buram buram Diri diri, Sanki hiç Unutulmaya Yeltenilmemiş gibi... Yalnızlık şiirleri Döngünün son noktası! Dün gece farkettim, Yalnızlığı yazdığımı... Hüzünlüydüm biraz Azıcık da umutsuz... Bir minik ateş böceğiydim Gecenin bir vakti Kanatları yaralı... Sabah Aydım birden. Bu işte Bu! Süreç bu! Tamamlandı döngü! Yazsam yazsam Nereye kadar Yalnızlığı! Mutlu oldum! Döngü başlangıcının Anladım, Çok yakınlarındayım! Gülgün Karaoğlu |
yaşanılası duyguları
şiir tadında sunduğunuz için teşekkürler..
tebrikler...