Jul,27/07


Serkeşte besteler de yazılabilirdi,
Ki, yazılmıştır mutlaka.
Yakamozların pırıltısı da ağlamıştır
Hatta güneş yanmıştır terinden
Ve rüzgar ıslıklarını yutmuştur
Kuytularda…

Noktaları da olmamıştır vurguların
Virgüller korkmuştur eleştirilmekten
Büyük harfler de mi yakışmıyor
Yeni şiire?

Yoksa, yanlıştan mı korkuyor,
İnsanlar ne?

Offf… Ben mi yaşlandım, ne?

İlle de,
Bir nokta…
Bir virgül koyacağım bir yerlere…

İlle de, nefes alış-verişlerimi
Anlatacağım
Bir şekilde…

Turkuazların iç geçirişlerini
Yazmak kolay da…
Yakışıyor da şiire
Hem de hergele
Ama…
Ne demek istedi şimdi bu şair böyle,
Yani
Turkuaz hangi durumda iç geçirir ki,
Hani… Hangi duygunun eşdeğeridir ki?

Aman… Aldırmayın siz bana,
Yaşlılık halleri
Muhtemelen…

İlle de ille
Yalın olacak…

Anlaşılır olmanın kaygısını
Taşıyanlardanız,
Yaşlılık işte…
İlle de
Bir şeyler anlatacağız…

Sanıyoruz ki
Üstatlara bir borcumuz var;
Hani aşklarımızı anlattık,
Yolumuza ışık diye tuttuk ya…

Yaşlılık işte,
Naparsın,
Yakamozlar ağlamıyordu daha
O zamanlarda…

Nazım Usta, yakamozu ağlatmamıştı…
Onu ağlatsalar da…

Ahmed Arif, görüşmecisinin getirdiği
Yeşil soğanı söylemişti
Ki, eminim görüşmecisi
O sağanı getirmişti…

Cemal Süreyya da
Uğraşmamıştı, bildiğim kadarıyla
Yakamozların ağlayışıyla…

Yanlışım varsa,
Nolur, yaşlılığıma verin...

Lafı uzatmadan
Demek istediğim
Fikirler…
Ya da duygular
Değil midir
Dostlar?

Yok imlalar…
Yok yakamozlar…
Yok… Yanlış söyledim,
Elbette olacak yakamozlar
Ve turkuazlar

Ama...

İnanın vallaha da
Billaha da…

Onlar bizim gibi
Ağlayamazlar…



Gülgün Karaoğlu