SANKİ BİR PARÇALANMIŞ AYNADAN...
Kovalamacamı oynuyorduk şu zamanla,yoksa saklambaçmı?
Saklanamazdıkki,hep yakaladı,gün,dakika,saniye,saliselerle, Yakaladımıda zorlardı illa birşeyleri yaşayacaksın diye zorlardı, Sanki varya,parçalanmış bir aynadan yansıyabilen ışıklardı hayat... Kaydedip duruyordum bende,onada müdahale edecek değildi ya, Zamanın bir kısmını sayfalara hapsetmek,kırık dökük anılarıyla, Kendimce yazıyordum sayfalara işte,silde göreyim izini dercesine, Sanki varya,parçalanmış bir aynadan,yansıyabilen ışıklardı hayat... Düşlerim olurdu bazen içinde,idealim,hedefim,etrafımda ağlayanlarım, Yaşanan sevinçler,coşku hasret hüzünün envanterini habire çıkarıyordu, Aynası kırıldı bazen,parçalandı,dağıldı hüzünler kırılan kalpler ağladı, Sanki varya,parçalanmış bir aynadan yansıyabilen ışıklardı hayat... Bakarım bazen perdemi aralayıp şu yorgun şehrime,yine akşamına gebe, Başlamasın sancıları,avutur ovalarım,acısı sansürlü zoraki güzeli oynarım, Ağlamasınmıki,yoo niye ağlasın,içini rahatlatsın,gizli olsun ama kimse anlamasın, Sanki varya parçalanmış bir aynadan yansıyabilen ışıklardı bu hayat... Şu beyaz,mavi,pembe,yeşil badanalı evlerde nede çok şeyler yaşanıyordu, Biz şöyleyiz böyleyiz deyipte dünya malıyla hava basanlar çok yanılıyordu, Öyle bir kulağından yakalıyorduki hayat ,acı oluyordu dersi huzuru alıyordu, Sanki varya parçalanmış bir aynadan yansıyabilen ışıklardı şu hayat... AH BE ZELKADE VERDİĞİN HABER HİÇ İYİ DEĞİLDİDE, ACİL ŞİFALAR BEYİNE,KALP KRİZİ GEÇİRMİŞTE, BİRDE ERTESİ GÜN ÜZERİNE, KARDEŞİM NESRİN AĞLADI TELEFONDA CİDDİ HASTAYIM DİYE, GURBETTEKİ GÜNAY BEN AYRILIYORUM BU ADAMLA OLMADI DİYE, HAYAT İŞTE ZORLAYAMAZDIKKİ KAÇAMAZDIK TÜM BUNLARI YAŞATMASIN DİYE.. SALİHA HANIM GÜNLÜĞÜ 1985 YAZARI BİNAY SEYMEN 2.1.2011 |
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....