Nerde görsem bir haksızı
Kalbim yanar dolar sızı
Safi boş ver deyver sözü
İşte sözüm işte meydan.

Helal haram doldur kese
Kulak asman kutsal sese
Senle mülkün gidecekse
İşte mülkün işte meydan .

Sıkışınca bil ki başın
Sofran dolsa bin bir aşın
Olsa otuz iki dişin
Kesmez olur işte meydan.

Şu alemden kimler geçti
Kılıç vurup başlar biçti
Götürdüğü gördüm hiçti
Değmez ise işte meydan.

Dost olunmaz hak bilmeze
Ufak tefek suç silmeze
Garibe destek olmaza
İşte garip işte meydan.

Gördüğünü doğru söyle
Ayırt olmaz köylü beyle
Eyledin mi güzel eyle
İşte güzel işte meydan.

Kısmet ise çıkar gelir
Diksen ağaç ürün verir
Ağaç kalır insan ölür
İşte ağaç işte meydan.

İnat etme iyi düşün
Ayna olsun sana işin
Doğru konuş söyle peşin
İşte doğru işte meydan.

Hani hancı hani yolcu
Hani sağcı nerde solcu
Hani kaçak hani kolcu
İşte alem işte meydan.

Bu düzeni kuran güçler
Göbekliler gönlü açlar
Kuşlara yem olan kuşlar
İşte kuşlar işte meydan.

Bu dünyada kalan var mı
Derdi üste alan var mı
Hiç sebepsiz nalan var mı
İşte nalan işte meydan.

Herkes bilir doğru yolu
Şaşırmasa sağı solu
Dünya şaşırmışla dolu
İşte şaşkın işte meydan.

İçin bücür başın dağlar
Gönlün güler yüzün ağlar
Sen çözersin şeytan bağlar
İşte şeytan işte meydan .

Etme bulma alem sınar
İyi dostu herkes anar
Vicdan varsa bir gün kanar
İşte vicdan işte meydan.

Sözde doğru işte bozuk
İçim yanar vallah yazık
Meseleyse sana azık
İşte azık işte meydan.

Bil ki şeytan fena besler
Olur olmaz boş hevesler
Candan eder garip hisler
İşte hisler işte meydan.

Hoş edersen bir gönülü
Gönül bahçe verir gülü
Gönül bilmez gönül ölü.
İşte gönül işte meydan.

Şeker şerbet cana gıda
Sevgi sesi kalbe nida
Böyle emreylemiş Hüda
İşte Hüda işte meydan.

Şu alemden geçen bizler
Varlığından kalsın izler
Öteyi de gören gözler
İşte öte işte meydan

Bir eşeğe dokuz deve
Bağlamışlar seve seve
İş mi olur döve döve
İşte kervan işte meydan.

Safi durdur giden göçü
Boş mu dolu mu bak içi
Koyun saydım çıktı keçi
Safi tanı işte dünya.

Süleyman Üstün (Safi)