har/ı nar
yolumda
hep güller bitmedi ısırganı da tanıdım pıtrağı da çakır dikenini kürü de... kimi ayaklarımı çizdi kimi ellerimi kimi yüreğimi... düşüncelerim en büyük kalem... biliyorum. diken dosttur güle. beyaz pembe çiçekleriyle böğürtlene dosttur kür. pıtrak ve ısırgan... doğası bu yakar her dokunuşunuzda ısırgan. pıtrağa basmalısınız mutlak. yoksa kendi halinde tutunur bir ota yaşar gider kaygısızca. çiçek derdi vardır da yoktur meyveden yana tasası... çiçeğe durmuş dalların kuruyorsa soluyorsa yaprak yaprak.. biraz ısırganlara biraz pıtraklara bak... bencil miyim pıtrak mı duygularım. bencil misin pıtrak mı duyguların... yavrulu bir karaca vurulmaz baharda... çiçekli dal koparılmaz ham meyve toplanmaz dalından... herkese hayat hakkı herkese saygı... 30/12/2010 ödemiş |