Feryat…Bir İslam ülkesi olsak da fakat Şerden yana cümle emareler var… İbadet adetten, ahlaklar sakat, Boş yere camiler, minareler var… Görünce devletin başını darda, İhanet zehrini kusar art arda, Ne yazık ki zira “böyle damarda”, “Kan” yerine meçhul usareler var… Servete ulaşan yollar dolaşık, Çoğuna iltimas, haram bulaşık… Kimine kepçeyle, kimine kaşık, Erzak ambarında aç fareler var… Haz olur zalime mazlumun kahrı, Görülmez garibin yakarış nehri. Azdıralı kulu para-pul zehri, Nefisten kanatlı tayyareler var… Münafıklık tavır, çıkar nirengi, Beleşçi eşkıya kuzgunun dengi… Bukalemun gibi uydurup rengi, Kapı kapı gezen seyyareler var… Ata ata Türk’e, Türklüğe çamur, Milli birlik hissi sizlere ömür… Büyüdükçe yurdun bağrındaki ur, Feryat-figan eden biçareler var… Veli BOSTANCI |
MUHTEŞEM BİR TAŞLAMAYDI ÜSTADIM.
TAMAMEN KATILDIĞIM ŞİİRİNİZİ TEBRİK EDER, SAYGILAR SUNARIM.