Gar Faciası
Eni sonu sana varacak bir yolculuktu hepsi..
Yanıma kim otursa, Bir sonraki garda terketti mutlaka beni. Bilsem ki son durakta karşılayacaksın beni, Babasını kapıda karşılayan bir çocuk gibi açıp kollarını, Tüm yorgunluğumu sereceksin raylara.. Umudumu valizime filizleyip, Koşar adım gelirdim trenlere küçümseyici bakışlar atarak.. Tam da son gara inince anlatacakken bunları sana, Ardını dönüp gittin.. Valizimde yeşermeye başlayan ne kadar umut varsa Günahsız trenlere ezdirttin.. Faruk Köse |