*Arabacı

Gurbet ezer içimi, kırılır, dökülürüm...
Hasretlik öyle zor ki, hicran zehirden acı.
Yârim aklımdan çıkmaz, kıvrılır, bükülürüm
Özledim diyorum ben, hızlı sür arabacı!

Ne zormuş yol gözlemek, inan ölümden beter.
Çabuk git, yollar bitsin, yoksa bu ömür biter...
Sînemde bir yangın var, yârim burnumda tüter,
Ölüp gidiyorum bak, az öksür arabacı!

Deme acelen nedir, anlattım ya hâlimi...
Ne sorup duruyorsun, hâli pür melâlimi?
Oyalanıp durma da, göreyim helâlimi,
Ateşimi gördün sen, kaç küsür arabacı!

Sen yine dikkatli git, vurma sakın taşlara!
Sokma garip başımı, olur olmaz işlere...
Alnıma koy elini, bak yanan ateşlere,
Yanıp tütüyorum ben, az üfür arabacı!

Geldik mi yoksa köye, sıla kokar burası?
Şu gözlerime bir bak, söyle kaçın kur’ası?
Bu yol yârin sokağı, işte evi şurası!
Dizlerime can gelsin, merhem sür arabacı!

Şükür kavuşturana, bu günleri de gördüm.
Yâr ile vuslat için, ne çok hayâller kurdum.
Bilmem yolun sonunu, sana kaç kere sordum?
No’lur bağışla bende, tüm kusur arabacı...

Antalya-2009

Halil Şakir Taşçıoğlu