MASUMİYETİlkokul yılları Masumiyetin çalınmadığı zamanlar Irmak adında bir kız vardı Ben de Nehir Oyun oynamanın tadına doyamadığımız zamanlar Ebelemece oynardık Elimi hep Irmak’ta unutur Boğulurdum Dizlerimdeki yaralar tek sıkıntım Çok düşer Düşmeyi de sevmezdim Ebelemece oynardık Oyun sevmeyi ve dokunmayı öğretirdi Toprak bir okul bahçesi Çok sık yağmur yağar Yağmurlu günlerde oynamazdık Ebelemece oyununu çamur yutardı Ben yarım kalırdım Dizlerim yara Okulun son günleri Her sabah olduğu gibi sıradayız Dün gibi, dile kolay Üç yıldır oynanmış bir Ebelemece oyunu vardı ortada Üç yıldır biriktirilmiş sevda O uzundu Önümdeydi Ben bodur, arkada Omzuna dokunup Tam bir şey söyleyecektim ki Arkasını döndü Ömrümün en uzun dönüşüydü Ömrümün en küçük zamanlarında Gözlerine bakıp Seni seviyorum, diye kulağına fısıldadım Sus dedi, kimseye söyleme Ben de seni seviyorum Ömrümün son masum günüydü [ 03.08.2007 – b@ileys17 ] |
http://www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=forum&k=1524
çalıntı şiirden üyeliği iptal edilmiştir.