HÜZÜNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Aslında pazartesi günleri de hüzün günüdür benim için,
nedendir bilmiyorum, cuma gününün coşkulu neşesi, pazartesi gününün hüznü.. Bugün hem pazartesi hem de hüzünlü bir şiir. İki hüzün bir neşe eder mi ?.. Günlerden ayrılıktır Suskunluk günüdür Yüklemsiz kalıyor Cümlelerin karşılayamayacağı duygular Buruk bir kördüğüm Ve bilirsiniz Günler, aylar, mevsimler, yıllar Artık hep hüzün Bakışlardaki sessizliktir Beraber güldüğümüz zamanları değil de O son bakışını hatırlıyorum Yoksa bir heveste kaçıyor Boğazımdaki düğüm Küsüyorum gittikçe yaşlanan gözlerime Ve hiçbir ses Sessiz kalamıyor bu hıçkırık gürültüsüne Bağlansa yerinde durmuyor hüzün Dünyanın en iyi korunan kalelerinden Tüm kalemlerinden kaçıyor artık Bodoslama çıkıyor herkesin önüne Yüzü baştanbaşa bağışlanmış yeni bir hüzün Mavi renkli gece vaktidir Ay ışığında saklıdır hüzün Gecenin ılıklığının nemli toprak kokusu Geçen bir bulutun Ay ışığına yansıyan gölgesidir Sonbaharın adıdır hüzün [ 30.07.2007 – b@ileys17 ] |
http://www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=forum&k=1524
çalıntı şiirden üyeliği iptal edilmiştir.