Izdırap
Geçer mi sanırsın sevda yangını?
İçini gizlice, yakar ızdırap. Dilinde ahuzar döner, dolaşır. Çağlayıp gönlüne akar ızdırap. Zamanı bilmezsin günlerin şaşar. Dertlerin bir iken binleri aşar. Canına kastedip mezarın eşer. Haline gülerek bakar ızdırap. Gözleri kör eden mühür misali. Tarifsiz beddua, kahır misali. Damarda dolanan zehir misali. Kapında yılandır sokar ızdırap. Yeşeren bağını yakar, kavurur. Bahçende gülleri küle çevirir. Hırsını alamaz tutar savurur. Sevdayı kökünden söker ızdırap. Telaşa gark eder küstüğü anda. Ümidi bitirir sustuğu anda. Yüzünü çevirip, astığı anda. Eğilmez belini büker ızdırap. Neşeli günlerin mazide kalır. Hayatın derbeder, perişan olur. Serdar’ım ömrünü zamansız alır. Evini, barkını yıkar ızdırap. |
Gözlerinden öpüyorum kardeşim...