KİMSELER BİLMESİN BENİ
Kötüydüm ben işte
Karanlıkta doğmuşum, Gecenin en yaslı zamanında... Adımı bilmem,dilimi bilmem, Güneşi bilemem Bakamaz gözlerim. Alışmış ruhum çirkinliklere... Karanlıkta güzelim,karanlıkta güçlü. Ancak orada zalim ve tutkulu olabilirim. Karanlıklarla oynaşırım geceleri. Gündüzleri ve ılık havalarda perişandır ellerim... Mateme bürünen ruhuma seslenilir geceleri Alaca karanlık vakti,ay uykusunda Bir kurbanın bedeni çağırır beni. Bir kadeh şarap eğlendirirken bizleri Teker teker kaybederim içimdeki benlikleri... Sonra yitik bir hayatın bedeni serilir önüme Bir yudum alınmış zehir kadehiyle geriye kalan Yine ben... Ve sonra devam ederim yoluma Bilmediğim dilimi,bakamadığım gözlerimle anlamlandıracak bütünlüklerimi bulmak adına... 25.05.06 |
SOYUTLAMA VE SOMUTLAMALAR herşey harika kullanılmış şiirlde.