Tebrikler. Çok güzel bir şiir...

katli vacip bir adam?
katli vacip bir kadın?
katli vacip aşk!

..
rüzgar işledim ağzına
bir martının giderken
ve çürüdüm
sen koktum..
...


kaleminize sağlık...
saygılarımla..

unut mezar taşımda bulduğun adımı
göm uğruma dünyayı sattığın yanımı
boşver artık şu senin olmayanı
ve AFFET kendin sende bulamayanı...
F.Punar....


dua ile kardeş yürek....

Çoğu kere şiirdir koyduğumuz ortaya.

Sadece şiir midir?

Elbette değil.

Dizelerin arasına, altına, üstüne öyle bir gizleniriz ki okuyucu görmelidir saklandığımız yeri.

Sobelemelidir bizi .

Bekleriz hadi deriz g(k)örsün bizi.

Çoğu kere o kadar gizleniriz ki bakarlar ve geçerler görmezler deli oluruz.

Kör...Kör...Kör...Kör...Kör...Kör...Kör...Kör...Kör..bu sesi durduramayız beynimizde çınlar durur sanki bir katedralden gelen çan sesi gibi.

Oysa biz cenneti düşlemiştik- sevgili, aşk - biz Cennet'te olmalıydık .

Yeni şiir daha bir keskin gelir bir öncekinden ve körlerin sayısı çoğalır.

Körlerin çoğaldığı yerde gerçek şiir boy verir.

Belki okuyan çok şey görür de anlamlandırmak istemez anlamlı olmasın ister.

Anlamı çoğalır şiirin her geri dönüşte her okuyuşta kendinden bir parça bulur ve şiir sanki kör’ünkendi bilinçaltından fırlamış gibi gelir.

Kör değildir ama öyle görünmelidir.

oysaki şiir, şuur ve kelimeler dansında kör olmak mümkün değildir.


Saygılar şair şiir okumak yine çok güzeldi.

Katli vacib olan sevdâdan yana sözlerdir.Bir yağlı urgan dolanır boynuna.
İnce bir sızı.İnce bir figân.Ve sonrası.Uzun bir sessizlik.Ölüm gibi.

Fakat bilirim katedrallerin o karanlığında yatmakta olan çığlığı.Acı olan da o aslında.
Hep duymaktasınızdır.Ama susmaktasınızdır.Zordur, bilirim.



Cumali Çorbacı, iyi şiirler okutur.
Yüreği zeval görmeye.



Var olsun şair.



...

açıldı sisler gün ışığında
gördüm hiçmiş sakındığım nazarlar